Hatırlar mısınız bilmem Mankafa Poldi'yi. Geçen gün rahmetli canım dedemle ilgili anılarımızı yad ederken geldi birdenbire aklıma...Benim için çok önemli bir karakterdi Bay Poldi. Dedemin kitaplığında Bütün Dünya dergilerinin birçok sayısı bulunurdu, içlerinde ise binbir hikaye...Okumaya meraklı bir çocuk olduğum için okuldan her dönüşümde ya da her anneannemi dedemi ziyaretimde mutlaka kitaplıktan Bütün Dünya dergilerini alıp kucağıma doldurur, bazen rastgele bazen de en başından okumaya başlardım. Mankafa Poldi'yle tanıştıktan sonra ise dergileri elime alır almaz önce Bay Poldi'nin karikatürlerine bakmaya başlamıştım. Kimi zaman soğuk, kimi zaman zekice espriler olurdu ama her seferinde beni gülümsetirdi, unuttukça tekrar tekrar bakardım.
Mankafa Poldi bir tutam saçı olan, zayıf, sağ gözünde mercek kullanan; bazen düşünceli, bazen sakar, bazen nazik, kimi zaman da vurdumduymaz ama her zaman hazırcevap, güldüren ve aynı zamanda düşündüren esprileri ve ince nüktesiyle meşhur Polonya asıllı Amerikalı bir karakteri temsil ediyor.
Mankafa Poldi'yi hatırlamamla birlikte çocukluk anılarıma ait kareleri de anmak istiyorum. Dedemin kitaplığı boyuma ve o çocuk aklıma göre bana dev gibi gelirdi, karşısına geçip gözlerimi alamadan bakardım bütün kitaplara. Uzun uzun hepsine dokunup kapaklarını inceler, benden önceki iki kuşağa hizmet etmiş olmalarına ve dedemin onları onca zaman titizlikle muhafaza etmiş olmasına şaşırarak ve büyülenerek bakardım. Bütün Dünya dergilerinden sağlık kitaplarına, klasik dönem Türk eserlerinden yabancı yazarların kitaplarına kadar çok geniş kapsama sahip bir kütüphaneydi dedeminki. O dev kütüphanenin hatırladığım en dev kitabı ise Stendhal'in Kırmızı Ve Siyah adlı kitabıydı :)
Düşünüyorum da kitaplara olan tutkumun ve onları muhafaza edişimdeki titizliğin kaynağı dedemdir, onu örnek aldım sanırım başka birçok hususta olduğu gibi bunda da. Hala okuduğum kitaplar hiç açılmamış, sanki hiç el değmemiş gibidir, gözüm gibi bakmaya çalışırım, kapağı kırışsa içim acır, hoyratça okuyamam. Tıpkı yaşanmışlık derken kastettiğimiz gibi okunmuşluk hissini kitaba yansıtmayı sevenler de vardır mutlaka ama ben onlardan değilim.
Ve bu nostaljik paylaşımımdan sonra günün sorusu geliyor. Aranızda Mankafa Poldi'yi hatırlayan, bu karakteri seven ve benim gibi o saman kağıdındaki renkli baskıya gülümseyerek bakmış olan var mı? ;)
1 yorum:
Evet, tam da tarif ettiğiniz gibi dedemin evinde 60'lı yılların Bütün Dünya'larının unutulmaz karakteri. En son okuyalı 30 yılı geçmiştir ama hala zihnimde çok taze.
Emre.
Yorum Gönder